تعویق امور و ارزش زمانی
بسمه تعالی
تعویق امور و ارزش زمانی
مقدمه
تعویق ، یکی از رفتارهای نامطلوب است. مخاطب این رفتار نامطلوب هم خودمان هستیم و هم اطرافیان ما. خودمان ضرر میکنیم چون پیش نمی رویم، دیگران هم متضرر می شوند، چون ممکن است تعویق ما سبب بازماندن آنها از دستیابی به اهدافشان بشود.
نکته این است که همه ما میدانیم که کارهای مهم را به تعویق می اندازیم و میدانیم که این کار ضرر دارد ، اما به اعتراف به این نقیصه بسنده میکنیم و دیگر هیچ. این نوشته را به شیوه مواجهه با این رفتار نامطلوب اختصاص داده ام.
گام اول : قبول تعویق
نخستین گام در مواجهه با این پدیده شوم ، قبول آن است.
خوشبختانه گروه بزرگی از کسانی که به این عارضه دچار هستند ، با این مرحله مشکلی ندارند.آنها به راحتی اعتراف میکنند که میدانند کارهای مهمی هست که باید انجام دهند اما آن را به فردا و فرداهای بعدی موکول میکنند.
همه ی ما << شنبه ای>> که هرگز نخواهد آمد را تجربه کرده ایم. از شنبه درس میخوانم ، از شنبه رژیم میگیرم ، از شنبه سیگار را ترک میکنم ، از شنبه سرموقع می روم ، از شنبه سر وقت میخوابم و یا از شنبه زندگی ام را متحول می کنم.
اما واقعیت این است که که گاهی مواقع هم نمی دانیم که داریم کارها را به تعویق می اندازیم.در واقع فکر میکنیم که انجام شدن کار ، همین اندازه زمان نیاز دارد و کس دیگری که به ما اعتراض میکند، فردی عجول است. پس همیشه خوب است برای سنجش مدیریت زمان خود، در مورد کارهایمان کنترل هایی را انجام دهیم.
نشانه های این موضوع به راحتی و در حضور اندکی صداقت با خودمان قابل ردیابی هستند:
چند وقت است که کاری در فهرست کارهایمان باقی مانده است؟
چه مدتی از روز خود را به کارهای کم اهمیت مثل گشت و گذار در اینترنت و شبکه های اجتماعی می گذرانیم؟
چندبار یک مقاله را خوانده ایم و هیچ استفاده ای از آن نکرده ایم؟ و ….
اگر این نشان ها را یافتیم ، بدون تردید بخشی از کارهای مهم ما دچار تعویق و تاخیر هستند. ما کارهایی را به تعویق انداختیم که وقت زیاد آورده ایم و کارهایی دیگر را انجام داده ایم.
این شرایط یعنی وضعیت زرد است. درمقابلباید یادمان باشد که اگرکارهای کم اهمیت رابه تعویق انداختیم ، در واقع بر خلاف تعویق عمل کرده ایم و این خوب است.
به تعویق انداختن برخی امور بد نیست. بدی یا خوبی بستگی به درجه اهمیت و فوریت آن کار دارد.
گام دوم : علت به تعویق انداختن را دریابیم.
این کار هم زیاد سخت نیست. علل این کار کاملا روشن است. فقط می بایست کمی در آن تعمل و تفکر و تمرکز کنیم.
گاهی به سادگی انجام کاری را دوست نداریم. مثل تماس با یک فرد بد اخلاق یا با انرژی منفی.
یا مراجعه به یک پزشک ، از ترس معاینه ، یا پرداختن به طراحی یک سیستم یا اتخاذ یک تصمیم.
اینها کارهایی است که ممکن است علاقه ای به انجام آن نداشته باشیم و به طور ناخودآگاه آنها را به تعویق می اندازیم.
یکی دیگر از علل موجود می تواند کمال طلبی ما باشد. کمال طلب ها استاد به تعویق انداختن کارها هستند. این افراد چون کار غیر عالی را دوست ندارند و نمی توانند تحمل کنند ، امور را به تعویق می اندازند تا شرایط به طور کامل فراهم گردد. به طور مثال برای انجام یک خرید ساده ، صدها مغازه را زیر و رو میکنند و از چندین منبع مختلف تحقیق و استعلام بعمل می آورند. کمال طلب ها باید خود را در اتخاذ تصمیم بسته به اهمیت تصمیم محدود نمایند.
بسیاری از اوقات چون برنامه ریزی و اولویت بندی نداریم ، کارها به تعویق می افتند.
نمی دانیم این کار کجای زندگی ما واقع شده است. نمیدانیم شرکت در آزمون کارشناسی ارشد مهمتر است یا یادگیری یک زبان برنامه نویس جدید. بنابر این هر دو را به تعویق می اندازیم.
از صبح می دانیم که باید خریدی انجام بدهیم ، گزارشی آماده کنیم ، چندین تماس تلفنی داشته باشیم و یا کتابی را بخوانیم.
اما در پایان روز می بینیم که هیچ یک از امور ار به سرانجام نرسانده ایم. یکی را علاقمند به انجامش نبوده ایم یا برای انجام دیگری برنامه ریزی نکرده بودیم و …
یکی دیگر از دلایل تعویق ممکن است فشار زیادی باشد که در هنگام انجام آن کار متحمل شده ایم.
به طور مثال برای افراد درونگرا ، مذاکرات طولانی با افراد متعدد بسیار دشوار و سخت است. به خصوص اگر طرف مذاکره خیلی پر حرف یا پرخاشگر باشد. در این شرایط این افراد ورود به چنین فرآیندی را مدام به تعویق می اندازند.
اینها فقط نمونه هایی بود از علل احتمالی به تعویق انداختن امور.
شما بی شک می توانید نمونه های دیگری از این ریشه ها را در زندگی روزمره مشاهده کنید ، همچون شرایط اقتصادی که بدون شک امروزه به عنوان یکی از اصلی ترین دلایل برای انجام ندادن برخی امور می باشد.
لذا تا علت را در نیابید هرگز نمیتوانید مسئولیت خود را در این حوزه درک کنید و احتملا به فاز تخریب خود و یافتن مقصر ورود خواهید نمود.
مهارتی که در این مرحله به شما کمک خواهد کرد، مهارت حل مسئله و تصمیم گیری می باشد. این مسئله به شما کمک خواهد نمود تا مسئله را تبیین ، صورت بندی و تحلیل نمایید و برای آن در کوتاهترین زمان ممکن راهکاری مناسب پیدا کنید.
گام سوم : اجرای مواجهه
در این مرحله می بایست وارد مواجهه با این موضوع شوید ، مگر اینکه بخواهید تا ابد در این شرایط بمانید.
برای مواجه شدن ، ابتدا یک کاغد تهیه نمایید و روی آن جمله ی “” من نمیخواهم کارهایم را به تعویق بیانداز”” را بنویسید.
البته در اینجا دو گزینه وجود دارد که انتخاب آن با شماست. یعنی در مقابل می توانید جمله ی من میخواهم کارها را به تعویق بیاندازم را بنویسید. انتخاب با شماست.
چنانچه گزینه ی دوم را انتخاب نمودید کاغذ را در مقابل چشمانتان قرار دهید و به همان روش ادامه دهید. اگر روزی نوشته را تغییر دادید وارد فاز اقدام و عمل شوید.
ابتدا به خاطر داشته باشید که به تعویق انداختن یک رفتار جا افتاده است که به راحتی قابل تغییر نیست.
ما سالها به این روش زندگی کرده ایم و تغییر آن برایمان ترسناک و سخت است.
پس آگاه باشید که ترسیدن و ناراحت شدن در شروع این تغییر کاملا طبیعی و عادی است.
سرنخهایی برای این مواجهه وجود دارند ، اما شما باید بهترین روش را برای خودتان کشف کنید.
هرگز این جمله را فراموش نکنید که تغییر جرات میخواهد. پس جسور باشید.
شما دنیایی از دلایل را پیش رو دارید که چرا کارهایتان را به تعویق انداخته اید. زیرا مدتهاست که خودتان را در این مورد توجیه نمده اید.
بنابر این از اینکه دلایل کافی برای عدم خروج از وضعیت کنونی را دارید ، به هیچ عنوان تعجب نکنیدو سعی هم نکنید که این دلایل را یک شبه رد و بی اثر کنید که امریست نشدی در کوتاه مدت.
وقتی کاری را باید به سرانجام برسانید و دچار تعویق شده است و کسی به شما اعتراض میکند یا هدفی از شما محقق نمی گردد ، حس خودتان را بر روی کاغذ بنویسید.
از دوستی بخواهید که صرف وقت شما را تحت نظر قرار دهد یا به شما بازخورد بدهد که به طور مثال : شما زمان زیادی را به گشت و گذار در شبکه های اجتماعی و یا اینترنت اختصاص داده اید.
برای حل این موضوع می توانید برنامه ریزی کنید و مدت مشخص و محدودی را به اینترنت اختصاص دهید.
کارهایی را که دوست ندارید را نشانه گذاری کنید و خود را ملزم کنید هر طور شده تعدادی از این کارها را در طول روز به سرانجام برساندید.
برای انجام این امور پاداش خوبی را برای خودتان در نظر بگیرید.
از جدول اولویت بندی کارها بر اساس اهمیت و فوریت استفاده کنید. کارهای با اهمیت را زمانی انجام دهید که هنوز فوری نشده باشند. ساده است اما آسان نیست.
از انجام امور به طور همزمان خودداری کنید. اینکه ما میتوانیم چند کار را در یک زمان انجام دهیم و به نتیجه ی مطلوب برسیم دروغی بزرگ است.
از افرادی که شما را با رفتار و صحبت هایشان نسبت به انجام کارها مایوس میکنند دوری کنید و تنها به اهداف خود بیاندیشید.
کارهای بزرگ و خسته کننده را با کارهای کوچکتر بشکنید که دچار خستگی و فشار نشوید و در میان راه با رسیده به اهداف کوچک برای خودتان امتیاز قائل شوید. چرا که به هدف اصلی نزدیک تر شده اید.
هیچگاه مایوس نشوید و در جهت رسیدن به اهداف دست از تلاش برندارید.
در پایان با نگاهی دیگر میبینید که در طول عمرتان کارهایی را در بلند مدت به سرانجام رسانیده اید. اما از عمر و زمان قافل نشوید که سرمایه ی اصلی شما زمان است.
مشخصات نویسنده:
aboutorab(at)gmail.com
a.aboutorab(at)chagalesh.com
آرش ابوتراب – کارشناس ارشد مدیریت بازاریابی
ممکن است شما همچنین مایل باشید
